środa, 8 sierpnia 2018

wystarczająco

Wystarczająco. To słowo, o którym ostatnio często myślę. Wszystko zaczęło się w dniu mojego przyjazdu do Warszawy. Pierwsze, co zauważyłam  to dziwne zjawisko, które nazwałam pędzącym życiem. Tutaj w Warszawie, ludzie naprawdę stale gdzieś biegną - niezależnie od pory - tłumy pędzą! A dokąd? Nie mam pojęcia. Praca, dom, rodzina, znajomi, kawiarnie, puby, restauracje, miejsca, ludzie - jest przecież tyle do zdobycia, zobaczenia i przeżycia... Wtedy też przypomniałam  sobie słowa z 1 Listu do Tymoteusza (6 rozdział) poprzestawajcie na małym. Tekst ten oczywiście pojawia się w kontekście pieniędzy - ale myślę, że można odnieść go do wielu innych sfer. To raczej zachęta do cieszenia się z tego, co już się posiada. Autor nie tylko pozostawia zachętę do poprzestawania na małym w posiadaniu rzeczy materialnych, ale zachęca też do zabiegania o to co niematerialne: sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność. Warto więc poprzestawać i zarazem zabiegać! Zatrzymanie się tylko na jednym, może przynosić przykre konsekwencje... Dokładnie tego doświadczyłam, kiedy zapomniałam o drugiej części wspomnianego tekstu, o zabieganiu. Piszę, aby pokazać, że w słowie wystarczająco mieszczą się dla mnie te dwie rzeczywistości! Mam wystarczająco - gdy potrafię cieszyć się tym, co już posiadam i zarazem nieustannie dążę do wypełniania siebie wartościami, które są cenne w Bożych oczach, które z Jego perspektywy mają wieczną wartość! Takie poczucie wystarczalności nigdy się nie kończy... Ono nie ma granic. Każdego dnia od nowa, może być wypełniane treścią.

"Dosyć masz, gdy masz łaskę moją" - wszystko co jest niezbędne do prawdziwego poczucia wystarczalności, jak wierzę, jest właśnie w łasce. Ona jest obfita w niekończące się bogactwa. Są to wartości, które często w oczach tego świata niewiele znaczą... Jednak w Bożych oczach są wieczne. Łaska pozwala patrzeć na życie z wdzięcznością, która poprzestaje na tym co jest i jednocześnie pragnie więcej ze źródła życia - samego Boga.

Dziękuję za Bożą łaskę, za jej obfitość w moim życiu. Za to, że w mojej wystarczalności to ona zajmuje centralne miejsce. Wszystko masz gdy masz łaskę moją, obiecuje Bóg.

Zdjęcie: Obiektyw Subiektywny