,,To z Jego pełni wszyscy wzięliśmy - łaskę za łaską." J 1,16
O cudzie łaski można pisać wiele. Mnie zachwyca ona każdego dnia, dlaczego? Dlatego, że jest o niej mowa w Bożym Słowie, zawsze w kontekście Chrystusa. Łaska jest darem na który człowiek nie zasłużył sobie i żadne jego starania nie wypracują Bożej przychylności, Wszystko na co zasługujemy to śmierć, która jest karą za grzech. Brzmi to tak zwyczajnie, wielokrotnie powtarzamy słowo ,,grzech", ale myślę, że aby ujrzeć piękno i wspaniałość łaski, należy dostrzec ohydę grzechu.
Człowiek w Edenie zgrzeszył, w jaki sposób? Zapragnął być taki jak Bóg. Dokładnie tym samym głębokim pragnieniem Ty i ja grzeszymy każdego dnia. Za każdym razem, kiedy okazujemy nieposłuszeństwo Bożemu Słowu, mówimy NIE Bogu, odwracamy się do Niego plecami, chybiamy celu, którym jest Jego wola. Tego typu postawa jest niczym innym, jak przekazaniem władzy nad naszym życiem własnemu JA. Stajemy się bogami własnego życia. Nie możemy wciąż się oszukiwać. Musimy zrozumieć, że grzech to nie pojedynczy akt - nie kradnę, nie zabijam, nie piję - ale stan wiecznego oddzielenia od Świętego Boga. Tej przepaści, która dzieli człowieka od Boga, nikt nie może przeskoczyć! Każde wyświadczone dobro dla Boga, spada wprost w tą przepaść. Jedyną DROGĄ, która okazała się pomostem nad tą przepaścią jest Jezus Chrystus. On będąc Bogiem miał moc, aby ,,położyć Siebie" i połączyć to co śmiertelnie grzeszne, z tym co wiecznie święte! Czy to nie piękno? I dokładnie taka jest łaska okazana nam przez Boga. On nie dał tego na co zasługujemy - wieczną śmierć, ale zaoferował wybawienie dostępne tylko w Jednorodzonym Synu. Światłość przyszła na świat, do swej własności przyszedł, lecz swoi Go nie przyjęli. Jeśli odrzucamy Bożą łaskę, odrzucamy Prawdę, którą jest Jezus Chrystus. Dokładnie o tym, w cudowny poetycki sposób, pisze Ewangelista Jan w pierwszym rozdziale swojej księgi.
Był dzień kiedy piękno Bożej łaski zachwyciło mnie. Ujrzałam przepaść dzielącą mnie od Boga, dostrzegłam ogrom grzechu, który często odziany jest w ładne ubranie. Ten widok wywołał przerażenie i pragnienie Bożego ratunku. Dopóki nie zrozumiemy nędzy swojego stanu bez Bożego ratunku, nie zapragniemy Jego łaski! Ja zapragnęłam. Nie żałuję. Czas łaski dla każdego człowieka wciąż trwa...
Mijają lata, a łaska wciąż mnie zachwyca, zadziwia i wywołuje pienie wdzięczności. Bóg jest dobry.
Zdjęcie: Jakub Kurzawa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz